Սովորության համաձայն իր քայլքով սենյակը երկարությամբ կիսելով, խոսքը փոխեց. «Երեկ Դավիթն ասաց. - Պապ, քո գրածներն էլ ոչ մեկին չտաս նկարահանելու, կինոռեժիսոր կդառնամ ու ես կնկարահանեմ»: Հրանտ Մաթևոսյանը, երևի թե
Երևանյան շոգ երեկո էր։ «Մեզի եկեք,- ասաց,- մեր քովը ծառերը ճկվել, գետին են փռվում քամուց»: Սիրով ընդունեցինք Վահագն Հովնանայանի հրավերը: Առաջարկեց դրսում նստել: Զրույցը սկսվեց երիտասարդ օրերի մի լուսանկարի պատմությունից
Արտագաղթ, փախուստ. վերջին տարիներին քննարկող թիվ մեկ հարցը. Ցավոտ հարց, բարդ, անլուծելի թվացող խնդիր: Հայերը շարունակում են լքել հայրենի եզերքը: Երկիր մոլորակի աղետալի պտույտը չի կասեցնում մեր մեծ տեղաշարժը: Դեռևս