Կարինե Թորոսյան / Հակոբ Հակոբյան - ՀԱՅՐԵՆԻՔՍ ԻՆՁ ՇԱՏ ԷՐ ՊԵՏՔ
- Հայրենիք ունենալու, դեպի երկիր գնալու խնդիրը քննության հարց չէ նրա համար, ով իր արյան շրջանառությամբ է զգում, որ ինքը հայրենի հողի վրա պետք է քայլի: Ասում են սա զգացողություն
- Հայրենիք ունենալու, դեպի երկիր գնալու խնդիրը քննության հարց չէ նրա համար, ով իր արյան շրջանառությամբ է զգում, որ ինքը հայրենի հողի վրա պետք է քայլի: Ասում են սա զգացողություն
Նույն մի բառը՝ «Նա չէ, նա չէ» կրկնելով, ոչ բառից էր հոգնում, ոչ էլ տարիներով ձգվող զուր անցնող որոնումներից։ Մի օր, սակայն քաղաքում, շրջապատին անհաղորդ շրջելիս ցնցվում է, տեսնելով նրան
Ստանձնած կոչմանը հավատարիմ մնալը, մեր ժամանակներում հեշտ չէ․Գաֆէսճեան արվեստի կենտրոնը ոչ միայն տեղանքով, այլև մշակութային արժեքները ներկայացնելու, մշակույթի ոլորտում կայուն տեղ հաստատած և արվեստի ասպարեզ մուտք գործող օտարազգի ու հայ
Գաֆէսճեան արվեստի կենտրոնը (ԳԱԿ) կրկին հետաքրքիր առաջարկով է հանդես գալիս։ Կենտրոնի «Սասունցի Դավիթ» պարտեզի սրահում բացվում է նոր մի ցուցադրություն, որի խորագիրն է. ՈւԳՈ ՆԵՍՊՈԼՈ «ՖԼՈՐԻԼԵՋԻՈ» ******************* Իտալիայի դեսպանատան և
Ամենից շատ գործածվածը, այս ամիսների ընթացքում ռուսերեն «նե՛լյուդի» բառն է։ Պատերազմի սկզբնական շրջանում ու կարծեցյալ զինադադարը հայտարարվելուց հետո, բառն այդ տարբեր շեշտադրումներով, մի քանի անգամ էր խոսքի մեջ կրկնում։ Հարցնում
Գալ տարին Նկարչի համար հոբելյանական է։ Ուրեմն առանձնահատուկ շուքով է նշվելու։ 2020-ի, ապրիլի 21-ը նույնպես առանձնահատուկ է, և տարբերվում է նախորդ տարիներից։ Քանի որ արվեստագետը ինքնամեկուսացման մեջ է և շնորհավորանքները
- Հիմա սուտը ստով է ծածկվում։ -Իսկ ու՞ր է ճշմարտությունը... -Որտե՞ղ է թաքցված Ճշմարտությունը, - մարդկությանը մտատանջող, բայցև անպատասխան թողնված հարցերից մեկն է, արդեն դարեր շարունակ։ Այնպես չի, որ միայն
Արձանը, Երևանի հրապարակներից մեկում տեղադրվելու երրորդ օրվա գիշերը անհետացել էր։ Գիշերային խավարը միշտ լավ օգնական է արատավոր արարքների, մեղսագործությունների համար։ Առավոտյան մարդիկ շվարած ու շփոթված փորձում էին հասկանալ, թե ինչու՞
«Միայնակ հրեշտակը», «Տխուր հրեշտակը», «Հնձող հրեշտակը»... Ինչու՞ է միայնակ քանդակագործի կերտած հրեշտակը, ինչու՞ է տխուր կամ ներաձնացած, զարմացած, երբեմն էլ զվարթ... Գուցե այն պատճառով, որ անիմանալիի, տիեզերականի սահմանից այս կողմ
Երեք տարի առաջ դեպի Սպիտակ տանող ճանապարհին զգացածը, նկարիչը մի բառով արտաբերեց։ Ասաց. «Սարսափեցի»։ Էլիբեկյան Ռոբերտն արվեստակից ընկերների հետ Սպիտակ գնալիս, շատ էր ազդվել, որ երբեմնի բանուկ ճանապարհին մի մեքենա