Հայրենիքի Սիրտեն՝ մեր հարգանքներու մենավոր և աղեխարշ ծաղիկներով հյուսված Պսակը։ Անոր՝ հույսը և բերկրանքը այն տարօրինակ պարին, զոր կստեղծենք ճակատագրապես – ահավասի՞կ։ Հայրենիքի Սիրտին՝ մեր չարաշուք խոստովանքները, ինչպես կ՛ընեն անոնք
«ԽՈՍՔԻ ԱՐՎԵՍՏ» ԲԱԺԻՆԸ ՎԱՐՈՒՄ Է ԳՈՀԱՐ ԲԱՂՄԱՆՅԱՆԸ. Ինչպես անհաս փառքի ճամփա Ես իմ Մասիս սարն եմ սիրում... Ե. Չարենց Երկու բևեռայնորեն տարբեր տպավորություն եմ հիշում: Ռուսաստանում ինչ-որ բան անպայման կփակի
«Խոսքի արվեստ» բաժինը վարում է Գոհար Բաղմանյանը. Հին թղթերիս մեջ բան էի փնտրում, ձեռքս անցավ քսանհինգ տարի առաջ տեղի ունեցած դեպքի այս գրառումս, որ թեպետ օրագրային, բայց արել եմ մի
ՆԱԽ ԱՍՏՂԻ ... ՀԵՏՈ ՕՎԿԻԱՆԻՈՍԻՑ ՕՎԿԻԱՆՈՍ ՁԳՎՈՂ ՀԱՅՐԵՆԻՔ ՍՏԵՂԾՈՂՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ Ինքն իրեն էրզրումցի էր համարում, բայց ծնվել էր Ջավախքում՝ 95 տարի առաջ։ Էրզրումից բռնագաղթված նրա ծնողները նրա աշխարհ գալուց մի
«Սիրտս փլած է»,- այսպիսի արտահայտությամբ է ավարտել իր մի գրությունը Կոմիտասը, որը նվիրված էր 1915-ի ցավն ու տառապանքը ապրած հայության վիճակին։ Կենսագիրների հավաստմամբ դա նրա վերջին գրությունն էր՝ հենց այդպես
Դու էլ արի, Նորեկ տարի, Գըլխիս վերից Անցի, գընա, Ինչպես մի օր Թեթևասահ, Որ արևի Վառ ժըպիտով, Հողմ ու շանթի Սառն աղմուկով Անց է կենում Ծաղկի վըրից. Իսկ նա հովտում
Վաստակավոր Սարյանն ասում է ուսանող Սարյանի մասին. «Վասնեցովի մոտ նկարած իմ էտյուդը բավական հաջող ստացվեց։ Վասնեցովը գովեց ինձ և խորհուրդ տվեց մշտապես աշխատել իր արվեստանոցում։ Բայց ես չարեցի այդ»։ «Մեկ
1892 թվականի Նոր տարվա օրը Էրզրումի մեր տանը քսանյոթ հոգի ենք եղել, 1916 թվականի Ամանորին` երեք հոգի, 1920 թվականի Նոր տարվա օրը` արդեն Երևանի մեր տանը, միայն մեկն էր ինքն
Փետրվարի 12-ին, Հրանտ Մաթևոսյանի ծննդյան օրը նշվեց: Մի քանի օր անց Լևոն Խեչոյանի երկնային ճանապահի քառասուն օրը լրացավ: Ձմռան վերջին ամսվա, վերջին օրը Երևանի կամերային երաժշտության տանը կայանալու է Լևոն
Ուկրաիներեն լույս է տեսել Լևոն Խեչոյանի «Խնկի ծառեր» ժողովածուն, որի թարգմանիչն է Անուշավան Մեսրոպյանը: Գիրքը մեծ արձագանք է գտել Ուկրաինայի թե՛ ընթերցողական, թե՛ մասնագիտական շրջանակներում: Այդ են վկայում “Խնկի ծառերի”
Հարց, որից բխող խնդիրների շուրջ է մեր զրույցը բանաստեղծ Սոնա Վանի հետ. - Այն, որ ժամանակների հետ փոխվում են նաեւ արժեքային համակարգերը, փաստ է այլեւս: Ժամանակի մեզ տրված այս հատվածում
Հայաստանյան իրականության մեջ ուշագրավ անհատականություններ կան, որոնք հաստատում են կանացի ինքնատիպ մտածելակերպի, լուծումներից լավագույնը գտնելու կարողության, անելանելիից պատվով դուրս գալու եզակի հատկանիշները: Նման անհատականություն է «Համազգային հայ կրթական եւ մշակութային